روان‌درمان‌گری
آتنا اسدی نیا؛ احمد منصوری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر شناخت اجتماعی، تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی و تحمل پریشانی نوجوانان انجام شد. در این پژوهش کاربردی که از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون -پس‌آزمون و گروه کنترل بود، 30 نفر از دانش‌آموزان نوجوان پسر مقطع ابتدایی مدارس دولتی شهر مشهد در سال 1400 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر شناخت اجتماعی، تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی و تحمل پریشانی نوجوانان انجام شد. در این پژوهش کاربردی که از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون -پس‌آزمون و گروه کنترل بود، 30 نفر از دانش‌آموزان نوجوان پسر مقطع ابتدایی مدارس دولتی شهر مشهد در سال 1400 به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جلسات آموزشی برای افراد گروه آزمایش به‌صورت گروهی طی 8 جلسه بر اساس مدل تنظیم هیجان گراس (Gross, 2002) اجرا گردید، درحالی‌که هیچ مداخله‌ای برای گروه کنترل صورت نگرفت. شرکت‌کنندگان به مقیاس تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی، پرسشنامه داستان‌های اجتماعی و مقیاس تحمل پریشانی پاسخ دادند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 و روش تحلیل کوواریانس چند متغیره انجام شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر شناخت اجتماعی (001/0=p) و تحمل پریشانی (02/0=p) تفاوت معناداری وجود دارد، اما تفاوتی بین آن‌ها در متغیر تحمل‌ناپذیری بلاتکلیفی (052/0=p) وجود ندارد. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان، شناخت اجتماعی و تحمل پریشانی را افزایش می‌دهد. ازاین‌رو آموزش تنظیم هیجان می‌تواند به‌عنوان یکی از مداخلات مؤثر توسط روان شناسان و سایر متخصصان بهداشت روان جهت افزایش شناخت اجتماعی و تحمل پریشانی نوجوانان به کار گرفته شود.
